Працавіты і сумленны работнік заўсёды ў пашане

Перад юнай Аленай пытанне аб выбары месца ў жыцці не паўставала – ужо ў 8-м класе бегала з сястрой на ферму, каб дапамагчы бацькам зарабіць капейку на будаўніцтва дома, якое распачаў тата. Пасля, закончыўшы мясцовую школу (родам яна з вёскі Звяняцкае), не звярнула з абранага шляху, працягвала працаваць даяркай. Цяжкай работы не цуралася, бо добра ўсведамляла, што ад таго, як яна будзе працаваць залежыць заробак. Так і жыла з працы сваіх рук.

Продолжить чтение

Для вас спявае Наталля Шарапава

І сёння ёй успамінаецца, як дзяўчынкамі-школьніцамі заўсёды ўдзельнічалі яны, дзве сястрычкі, у канцэртах, як спявалі ў школьным хоры, якім кіравала сапраўдны майстар сваёй справы Т.Я. Грэк – былая настаўніца спеваў СШ № 3 г. Хойнікі. Займаўся з Ленай і Наталляй, калі быў жывы, і бацька, які таксама выкладаў музыку ў школе, акампаніраваў дочкам на баяне.

Продолжить чтение

Дом, дзе сагрэты дзіцячыя сэрцы

Зайшоўшы ў гэтую кватэру двухпавярховага доміка па вуліцы Новай аграгарадка Вялікі Бор, адразу заўважаеш  шчырую і сяброўскую атмасферу, якая існуе паміж дарослымі і дзецьмі. І калі не ведаеш, то ніколькі не здагадаешся, што дзеці тут прыёмныя.


Продолжить чтение

Кароткае жыццё – вялікае каханне

Лідзія Якаўлеўна Пятрова-Мележ  перажыла свайго мужа, вядомага беларускага пісьменніка Івана Паўлавіча Мележа, амаль на тры дзесяцігоддзі. Гэта была цудоўная пара, аб гісторыі кахання якой можна напісаць цэлую кнігу. Але з уходам вернай спадарожніцы класіка стала ясна, што ў гэтай кнізе многія старонкі ўжо назаўсёды застануцца чыстымі. Бо нямала з таго, што магла расказаць Лідзія Якаўлеўна, не раскажа ніхто.


Продолжить чтение

Чалавек працай слаўны

Бухгалтарскія работнікі сцвярджаюць, што іх справа – гэта мастацтва, якому, канешне, можна навучыцца і атрымаць адпаведны дыплом. Але сярод іх ёсць сапраўдныя майстры сваёй справы, такія як наша калега – галоўны бухгалтар раённай газеты “Хойніцкія навіны” Надзежда Фёдараўна Ходас.


Продолжить чтение

Аксіння Кудака перашагнула векавы рубеж жыцця

Аксіння Фёдараўна Кудака – адна з нямногіх  доўгажыхароў нашага раёна, якая дачакалася 100-гадовага юбілею з дня нараджэння. Усё сваё жыццё яна пражыла ў вёсцы Навасёлкі, была калгасніцай. З мужам, які даўно пайшоў з жыцця, нарадзілі і паставілі на крыло чатырох дзяцей. Тыя падарылі 8 унукаў. Цяпер маці даглядае дачка Аляксандра, сама ўжо даўно пенсіянерка.

Продолжить чтение

И кисть художника рождает чудо…

Эта красивая молодая девушка с грустинкой в   глазах знакома многим хойничанам, которые любят и понимают живопись. Марина Ульяницких не раз выставляла свои работы в районном краеведческом музее, где все желающие могли по достоинству оценить  чудесные картины.

Продолжить чтение

Прыгажосцю душы сваёй

Гэта няпраўда, што прыгожыя людзі толькі ў маладосці. І ў пажылым узросце кожнай маршчынкай на твары, кожным рухам, поглядам чалавек прыгожы. Як гэтая 75-гадовая жанчына, здымак якой зроблены ў час сустрэчы работнікаў камунальнай  службы з жыхарамі дома № 23 па вул. Карла Маркса. Лілія Міхайлаўна Самок адчыніла акно, каб паслухаць аб чым ідзе гаворка. Не ўсё роўна ёй, як будуць вырашаны праблемы жыхароў трохпавярхоўкі, больш таго, калі дачку Ліну яны выбралі сваім упаўнаважаным.

Продолжить чтение

Наш ди-джей

В пятничные и субботние вечера молодёжь, будто магнитом. притягивает танцпол ГЦКиС “Мелиоратор”, где господствуют отличное настроение и хорошая атмосфера. Создаёт её оптимистичный, инициативный парень, ведущий дискотеки, или как его называют постоянные посетители, “наш ди-джей” – Руслан Гаврильчик.

Продолжить чтение