Жыхары нашага раёна паважанага ўзросту часта ўжываюць у размове былыя назвы хойніцкіх вёсак. І па сёння бабулі і дзядулі могуць назваць Віць – Гноевам, а Грачыхіна – Багуслаўцам. У лістападзе ў пошуках тутэйшых жыхароў накіраваліся менавіта туды.
Продолжить чтение
Нарэшце восень стала падобная сама на сябе. Самы час праверыць, ці хапае на зіму нарыхтовак, ці ёсць, чым хату грэць у маразы. У такі сезон рушылі ў госці да жыхароў вёскі Куравое.
Продолжить чтение
Нарэшце дачакалася наступнага падарожжа. На гэты раз накіраваліся ў Мархлеўск.
Продолжить чтение
Колькі падарожнічаем па вёсках Хойнікшчыны, заўважаем, што ў любым населеным пункце нашага раёна ёсць свой вядомы ўраджэнец.
Продолжить чтение
Некалькі дзён знаходжуся пад пазітыўным уражаннем ад вандроўкі ў вёску Рабец.
Продолжить чтение
У нашу чарговую паездку па вёсках Хойнікшчыны выбар выпаў на Ізбынь. Мы часта гаворым пра Велікаборскае водасховішча, што знаходзіцца каля вёскі, але не мела ўяўлення, як жывуць людзі побач.
Продолжить чтение
Калі вырашалі, куды да тутэйшых паехаць, у галаве была адна думка: хутка мы адзначым чарговую гадавіну з дня страшнай тэхнагеннай катастрофы, было б няблага наведаць адселеную вёску. Тым больш, ёсць на Хойнікшчыне мястэчка, дзе жыццё бурліць наперакор бядзе.
Продолжить чтение
Цяпер і не ўзгадаю, адкуль у маёй памяці засталася інфармацыя пра аграгарадок Стралічава як самы шматнацыянальны населены пункт Хойнікшчыны.
Продолжить чтение
Менавіта на шляху мы і сустракаемся з упаўнаважанай вёскі Слабажанка Верай Мікалаеўнай Сянько.
Продолжить чтение