Кожнае наша падарожжа па вёсках Хойнікшчыны дорыць новыя прыемныя знаёмствы. На гэтым тыдні мы рушылі ў вёску Карчовае, дзе добра ведаюць, што такое ўзаемная дапамога.
Ніна Дзяйкун
Гэтыя словы адной з жыхарак – тубельнай Ніны Дзяйкун, якая прыехала сюды за мужам Мікалаем. Родам жанчына з Украіны, але каханне прывяло на Палессе. За надзвычайную працавітасць яе мясцовыя назвалі «гарапашная». Дзесяць гадоў пражыла яна ў вёсцы, калі здарылася вялікае гора – згарэў родны дом. Якое ж было шчасце для сям’і Ніны Паўлаўны, калі амаль з кожнага двара людзі сабралі ёй у падтрымку вялікую суму грошай. Так сям’я змагла адбудаваць новую хату, каля якой яна сфатаграфавалася.
– На жаль, многіх, хто мне тады дапамог, цяпер няма. Але хочу, каб усе астатнія ведалі: я памятаю вашу дабрыню, землякі!
Васіль Бордак
Тое, што тут жывуць людзі з шырокім сэрцам і шчырай душой, упэўнілася і сама. Узяць хаця б аднаго са старажылаў вёскі – Васіля Бордака. Мужчыне 88 гадоў, але ён актыўны і, здаецца, такі ж энергічны, як у маладосці.
Васіль Аляксеевіч доўгі час працаваў вадзіцелем у дарожна-будаўнічым упраўленні, а ў няпросты чарнобыльскі час быў ліквідатарам, удзельнічаў у дэзактывацыі. Мужчына ўспамінаў, як у дзяцінстве за 8,5 кіламетра хадзіў у школу. Прага да ведаў матывавала ў любое надвор’е шпацыраваць з кнігамі і сшыткамі. Сёння гэта нагадвае сапраўдны подзвіг. Пасля школы рабіў на цаліне – у Кустанайскай вобласці (Казахстан). Пасля была служба ў арміі – давялося пабываць у Германіі больш за тры гады.
А дома чакала каханая Галіна, з якой пашчасціла больш за сорак гадоў пражыць у згодзе. Ні пра што не шкадуе мужчына, усё змаглі пераадолець з любімай жонкай.
Галіна Чэкан
Амаль усё жыццё ў роднай вёсцы Карчовае жыве Галіна Чэкан – бацькі таксама тут нарадзіліся і выраслі, стварылі сям’ю. Зараз Галіна Мікалаеўна на пенсіі – у кастрычніку пайшла на заслужаны адпачынак, больш за дваццаць гадоў працавала ў сельскай гаспадарцы. Сёння ўсе планы ў жанчыны прысвечаны любімым родным.
Інна Говарава
Людміла Кузьменка
Разам з упаўнаважанай гэтай вёскі – Нінай Радзюшкай – завіталі на мясцовы ФАП. Пакуль загадчыца Інна Говарава афармляла дакументы, у двары наводзіла чысціню санітарка Людміла Кузьменка. Абедзьве прыемныя жанчыны амаль па дзесяць гадоў сочаць за здароўем тутэйшых – усяго з улікам жыхароў пасёлка Акцябр у іх на кантролі 100 чалавек. Інна Аляксандраўна ў медыцыне працуе з 1995 года, а сваю пасаду загадчыка ФАПа сумяшчае з не менш адказнай работай на станцыі хуткай медыцынскай дапамогі.
Савелій Ягур
На развітанне пабачыліся з пчаляром Савеліем Ягурам. Хаця мужчына спяшаўся, усё адно на хвілінку стаў пагутарыць. Улетку ў мужчыны на ўчастку заквітнее прыгажуня-паўлонія. Гэта такое дрэва, кветкі якога маюць надзвычай прыемны пах. Паспрабуем напрасіцца да Савелія Мікалаевіча ў госці пазней.
Алеся ЯЧЫЧЭНКА.
Фота аўтара.
