Да цялятак – як да дзетак

Сельское хозяйство

Яе працоўны дзень пачынаецца рана – кожны дзень штогод практычна без выхадных і святаў, у пачатку сёмай гадзіны раніцы Марыя Іванаўна Галеня (на здымку) ужо на сваім рабочым месцы.



Тут, на Судкоўскай МТФ, яе з нецярплівасцю чакаюць больш за сотню маленькіх цялятак. Гэтыя мілыя і бездапаможныя істоты падсвядома цягнуцца да жанчыны, як да маці, ні з кім яе не блытаюць і заўсёды чакаюць ад яе ўсяго толькі добрага і смачнага. Але іх маленькія страўнікі яшчэ не прыстасаваны для прыёму іншай ежы, акрамя малака і камбікорму. Аднак і таго, і іншага цяляты ва ўзросце да трох месяцаў, якіх даглядае Марыя Іванаўна, атрымліваюць удосталь. Прычым малачко яны спажываюць самае свежае, толькі выдаенае ад кароў. Забаўна назіраць за тым, як прагна смокчуць самыя маленькія (ва ўзросце да 10 дзён) малако праз соску, а больш старэйшых даводзіцца паіць з вядзерца. Але забаўна гэта толькі для пабочнага назіральніка, а паспрабуйце самі напаіць 127 цялятак, адно за адным – і так тройчы на дзень, у час ранішняй, абедзеннай і вячэрняй дойкі. А малачко гэтае трэба яшчэ данесці да домікаў з даільнай залы – таксама праца немалая. І на гэтым абавязкі цялятніцы далёка не заканчваюцца, бо трэба яшчэ і камбікорм разнесці, і салому на падсціле памяняць, і яшчэ многа чаго іншага, што ўзнікае кожны дзень. Таму працу гэтую лёгкай ніяк не назавеш.
І ўсё ж па працы – і гонар, і зарплата, што таксама немалаважна. Марыя Іванаўна гаворыць:



–  Сваім заробкам я задаволена. Напрыклад, за сакавік выйшла 8 мільёнаў 700 тысяч рублёў. А што – добра папрацуеш, то добра і заробіш. Эканоміка…
 Успамінае з якой насцярожанасцю ўспрымала яна сама і таварышы па  прафесіі новую тэхналогію вырошчвання маладняку. Усе баяліся, што будуць хварэць малыя зімой у  тоненькіх доміках на адкрытым паветры. Але першая ж зімоўка паказала, што дарэмнымі былі іх хваляванні і апасенні:



– Захаванасць цялят стала яшчэ вышэйшай, чым пры ўтрыманні ў цесных і цёмных цялятніках, дзе і хваробы імгненна перадаваліся, і ад мух і слепняў летам было не пазбавіцца, і дэзінфекцыю праводзілі раз за разам. А гэта ж усё сродкі, сабекошт…
– Для захаванасці цялят,  каб яны раслі здаровымі і дужымі, – працягвае Марыя Іванаўна, – нічога іншага не трэба, акрамя адсутнасці скразнякоў, глыбокага і сухога падсцілу, дастатковай колькасці малака і камбікорму. Усё гэта я імкнуся забяспечыць сваім гадаванцам.
У жывёлагадоўлі М.І. Галеня працуе ўжо больш за 45 гадоў. Была даглядчыцай, даяркай, а апошнія паўтара дзесятка гадоў займаецца цялятамі. І ў тым, што кожнае з іх выглядае як з пастаральнай паштоўкі – чыстым, жвавым і дагледжаным, яе самая непасрэдная і вялікая заслуга.



Віктар НАЗАРАНКА.



Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *